PSM ATÖLYE

30 metrelik dev bir yumurta… Dostlarıyla kutlamasını yapan bir beyefendi… Durmak bilmeyen bir mutfak… Ve tüm bunların ortasında pişirmek zorunda kalacağı yumurtayla birlikte fokurdayan bir adam. Kader aileden gelen bir miras mıdır? Sonsuz bir uyku insanı dinlendirir mi? Hiç kafanızı kaybettiniz mi? İnsan hiç tanımadığı bir kişiye benzer mi? Düdüklü tencerenin ateşi nasıl kontrol edilir? Fiiiiiiiiiuuuuuuuvvvvvv!!!! Zaman geçiyor… Beyefendi yumurtasını bekliyor. Bekir? Yumurta hazır mı?

Unutkanlıktan çiçeklerine fazla su vererek onları öldüren Ahsen, öldüreceği yeni bitkisini alıp evine doğru yürürken, sokak fotoğrafçısı Selim’in kadrajına girer ve kendini bir belgesel çekiminin içinde bulur. Evini açtığı set ekibinin curcunasından ve ilgisinden başlarda hoşlanmış olsa da kamera yaklaştıkça Ahsen geçmişi hatırlamak zorunda kalır.

“Babaannemin duası… Evrenin umursamazlığı… Artık hiç geçmeyecek diyen bir şarkı…” “Çocukken ben aşırı inançlı biriydim, dua falan ederdim yani baya. Sonra vazgeçtim, duyulmadığımı hissettim sanırım.” “Mutluyum. Sanki terliyim ama üstüne deodorant sıkıyorum.” Metropolde üzerlerine yıkılmak üzere olan evlerde hayata tutunmaya çalışan Umay, Deniz ve Ekin’in hikâyesi. İstanbul’dan Ankara’ya ve İzmir’e uzanan bir barınma mücadelesi.

Yıllardır hayalini kurduğu büyük oyunu yazmış bir oyuncu… prömiyer sonrası kulis… dışarıda bir kalabalık, kendisine methiyeler düzen… Rüya gibi bir tablo… ya da kabus mu demeli? Hayata seyirci kalmış biri “Yüzyılın Oyunu”nu yazabilir mi? Bu dünyada başarmak mümkün mü?