*“15 yaşındaydım; öyle bir çarptı ki o domates suratıma, sanki bir daha yüzümden o kırmızılık hiç gitmedi.” diyor isimsiz kahraman. Her şey, Rum kızı Sesil’in paskalya geleneğini yerine getirirken fırlattığı o domatesle başlıyor. Domates, arzunun sembolü bu öyküde.
*İsimsiz kahramanımızın annesi, kızına baktığı kahve fallarında beyaz atlı prensler göredursun; Berfin Ertan bir kuir hikâye anlatmakta. Ancak annenin sezgilerini tamamen de yabana atmamalı; zira baş harfi tutturuyor: Sesil’in S’si.
*Berfin Ertan, 50 dakika süren tek perde boyunca bazen kendi kendine, bazen de seyirciyle konuşarak; hem isimsiz karakteri hem Sesil’i hem de metinde onlara eşlik eden altı kişiyi daha canlandırıyor. Bir anne, bir baba, 50’lerinde bir öğretmen, mahalle eşrafı gibi.
*Öğretmen karakterinin doğuşuna, Berfin Ertan ve arkadaşlarının Kadir Has Üniversitesi’nde tiyatro okurken ziyaret ettikleri bir sergide, ekipten birinin âniden bir öğretmen edasıyla etraftakilere dair bilgi vermeye başladığı ve herkesin onun oyununa ayak uydurduğu gün vesile oluyor.
*Hikâyeyi nasl kurguladığını Bianet’e verdiği röportajda şöyle anlatıyor Berfin Ertan: “Ne anlatmak istediğimi biliyordum. Hissiyatını aşağı yukarı tahmin edebiliyordum. Sadece hikâyenin nerede, nasıl geçeceğine dair soru işaretleri vardı kafamda. Ana karakter ortaya çıkınca, diğer karakterler de ortaya çıktı. Babası nasıl bir baba olabilir? Annesi nasıl biri olabilir? Öğretmeni, mahalleli nasıl birileri olabilir diye düşündüm ve öyle çıktı. Ardından onlara küçük küçük nüanslar eklemeye başladım.”
*Tiyatro Hemhâl’in, Nezaket Erden’in tek kişilik performansıyla sunduğu Latife Tekin uyarlaması Sevgili Arsız Ölüm - Dirmit’inde rejide, N’olcak Bu Yusuf Umut’un Hâli’nde ise bizzat tek kişilik performansı üstlenen oyuncu olarak sahnede gördüğümüz yönetmen Hakan Emre Ünal, Berfin Ertan’ın hocası imiş bir zamanlar.
*İsimsiz karakter oyun boyunca defterine karaladığı şiirler, anne babasından gizlice içtiği rakılar kadar efkârını paylaştığı radyoya da başvuruyor sık sık. Zeki Müren’den Elbet Bir Gün Buluşacağız, Yıldız Tilbe’den Vazgeçtim ve dahası da hikâyeye dâhil anlayacağınız.
*Mahallemiz Eşrafından, aşkın önüne kuir sıfatını yapıştırmayacağımız günlerin beklentisiyle yazılmış bir oyun. Yıllardır süren varoluşunu kabul ettirme mücadelesinin son erdiği, artık bu konunun tartışılmadığı bir gelecek ihtimaline tutunuyor. Aşk ezelden beri var; şöyle ya da böyle olması fark etmez; sadece aşk var ona göre.
